jǐn guǎn尽管

jiù shì就是

rán hòu然后

zài shuō再说

ér qiě而且

suǒ yǐ所以

jiǎ rú假如

bù rán不然

zhǐ yǒu只有

děng děng等等

fǒu zé否则

zhǐ shì只是

dàn shì但是

jì rán既然

wèi cǐ为此

zhì cǐ至此

shì fǒu是否

yī dàn一旦

lìng wài另外

nǎi zhì乃至

tóng shí同时

jí shǐ即使

jiā yǐ加以

rán ér然而

měi féng每逢

yǐ zhì以致

jiè shí届时

kě shì可是

qǐ zhǐ岂止

yīn ér因而

gù ér故而

bìng qiě并且

shì féng适逢

yǐ jí以及

yào bù要不

jǐ shí几时

měi dāng每当

yǐ biàn以便

rú ruò如若

zhǐ yào只要

qǐ dàn岂但

suī rán虽然

gù rán固然

huò shì或是

guài bù dé怪不得

shèn ér甚而

yú shì于是

chéng rán诚然

yǔ qí与其

kě fǒu可否

yīn cǐ因此

rú guǒ如果

gù cǐ故此

huò zhě或者

shèn zhì yú甚至于

tǎng ruò倘若

jiù suàn就算

kě jiàn可见

bù guò不过

bù guǎn不管