liǎng ěr bù wén chuāng wài shì ， yī xīn zhǐ dú shèng xián shū两耳不闻窗外事，一心只读圣贤书

pín jiàn zhī zhī bù kě wàng，zāo kāng zhī qī bù xià táng贫贱之知不可忘，糟糠之妻不下堂

shì shàng wàn bān āi kǔ shì ， wú fēi sǐ bié yǔ shēng lí世上万般哀苦事，无非死别与生离

cháng jiāng lěng yǎn kàn páng xiè ， kàn nǐ héng xíng dé jǐ shí常将冷眼看螃蟹，看你横行得几时

shù yù jìng ér fēng bù zhǐ ， zi yù yǎng ér qīn bù dài树欲静而风不止，子欲养而亲不待

qīn bù qīn ， gù xiāng rén ； měi bù měi ， xiāng zhōng shuǐ亲不亲，故乡人；美不美，乡中水

kě yǐ xīng ， kě yǐ guān ， kě yǐ qún ， kě yǐ yuàn可以兴，可以观，可以群，可以怨

tiān zuò niè ， yóu kě wéi ； zì zuò niè ， bù kě huó天作孽，犹可违；自作孽，不可活

sù fù guì xíng hū fù guì ， sù pín jiàn xíng hū pín jiàn素富贵行乎富贵，素贫贱行乎贫贱

xiān yōu shì zhě hòu lè shì，xiān lè shì zhě hòu yōu shì先忧事者后乐事，先乐事者后忧事

gè rén zì sǎo mén qián xuě ， xiū guǎn tā jiā wū shàng shuāng各人自扫门前雪，休管他家屋上霜

yī dǒu mǐ yǎng gè ēn rén，yī dàn mǐ yǎng gè chóu rén一斗米养个恩人，一石米养个仇人

duō qíng què shì zǒng wú qíng ， wéi jué zūn qián xiào bù chéng多情却似总无情，唯觉尊前笑不成

jīn rén bú jiàn gǔ shí yuè ， jīn yuè céng jīng zhào gǔ rén今人不见古时月，今月曾经照古人

liáng jiǎ shēn cáng ruò xū ， jūn zi shèng dé róng mào ruò yú良贾深藏若虚，君子盛德容貌若愚

liáng yào kǔ kǒu lì yú bìng ， zhōng yán nì ěr lì yú xíng良药苦口利于病，忠言逆耳利于行

xíng ér shàng zhě wèi zhī dào ， xíng ér xià zhě wèi zhī qì形而上者谓之道，形而下者谓之器

shī wú dá gǔ ， yì wú dá zhàn ， chūn qiū wú dá cí诗无达诂，易无达占，春秋无达辞

guān yú hǎi zhě nán wéi shuǐ ， yóu yú shèng mén nán wéi yán观于海者难为水，游于圣门难为言

shì cǐ xīng chén fēi zuó yè ， wèi shéi fēng lù lì zhōng xiāo似此星辰非昨夜，为谁风露立中宵

máng máng rú sàng jiā zhī gǒu ， jí jí shì lòu wǎng zhī yú忙忙如丧家之狗，急急似漏网之鱼

qū tū xǐ xīn wáng ēn zé ， jiāo tóu làn é wèi shàng kè曲突徙薪亡恩泽，焦头烂额为上客

yǎ zǐ mán cháng huáng niè wèi ， nán jiāng kǔ kǒu duì rén yán哑子谩尝黄蘖味，难将苦口对人言

hóu mén yī rù shēn rú hǎi ， cóng cǐ xiāo láng shì lù rén侯门一入深如海，从此萧郎是路人

ǒu rán tí zuò mù jū shì ， biàn yǒu wú qióng qiú fú rén偶然题作木居士，便有无穷求福人

rén qián zhǐ shuō sān fēn huà ， wèi kě quán pāo yī piàn xīn人前只说三分话，未可全抛一片心

lè mò lè xī xīn xiāng zhī ， bēi mò bēi xī shēng bié lí乐莫乐兮新相知，悲莫悲兮生别离

róu ruǎn shì lì shēn zhī běn ， gāng qiáng shì rě huò zhī tāi柔软是立身之本，刚强是惹祸之胎

qīng míng shí jié yǔ fēn fēn ， lù shàng xíng rén yù duàn hún清明时节雨纷纷，路上行人欲断魂

wù yǐ è xiǎo ér wéi zhī，wù yǐ shàn xiǎo ér bù wéi勿以恶小而为之，勿以善小而不为

rén miàn bù zhī hé chǔ qù ， táo huā yī jiù xiào chūn fēng人面不知何处去，桃花依旧笑春风

tiān cháng dì jiǔ yǒu shí jǐn ， cǐ hèn mián mián wú jìn qī天长地久有时尽，此恨绵绵无尽期

pò wū gèng zāo lián yè yǔ ， lòu chuán yòu yù dǎ tóu fēng破屋更遭连夜雨，漏船又遇打头风

áo yú tuō què jīn gōu qù ， bǎi wěi yáo tóu zài bù huí鳌鱼脱却金钩去，摆尾摇头再不回

tián yán měi yǔ sān dōng nuǎn ， è yǔ shāng rén liù yuè hán甜言美语三冬暖，恶语伤人六月寒

jiǔ féng zhī jǐ qiān zhōng shǎo ， huà bù tóu jī bàn jù duō酒逢知己千钟少，话不投机半句多

jiǔ féng zhī jǐ qiān bēi shǎo ， huà bù tóu jī bàn jù duō酒逢知己千杯少，话不投机半句多

cháng jiāng yǒu rì sī wú rì，mò dài wú shí sī yǒu shí常将有日思无日，莫待无时思有时

chāi pò yù lóng fēi cǎi fēng ， dùn kāi jīn suǒ zǒu jiāo lóng拆破玉笼飞彩风，顿开金锁走蛟龙

gè rén zì sǎo mén qián xuě，xiū guǎn tā rén wǎ shàng shuāng各人自扫门前雪，休管他人瓦上霜

yuè guò shí wǔ guāng míng shǎo ， rén dào zhōng nián wàn shì xiū月过十五光明少，人到中年万事休

zǒng wèi fú yún néng bì rì ， cháng ān bú jiàn shǐ rén chóu总为浮云能蔽日，长安不见使人愁

dà dào yǐ duō qí wáng yáng ， xué zhě yǐ duō fāng sàng shēng大道以多歧亡羊，学者以多方丧生

shuǐ liú shī ， huǒ jiù zào ， yún cóng lóng ， fēng cóng hǔ水流湿，火就燥，云从龙，风从虎

lín yá lì mǎ shōu jiāng wǎn ， chuán dào jiāng xīn bǔ lòu chí临崖立马收缰晚，船到江心补漏迟

píng shēng mò zuò kuī xīn shì，bàn yè qiāo mén bù chī jīng平生莫做亏心事，半夜敲门不吃惊

rì jiān bù zuò kuī xīn shì ， bàn yè qiāo mén bù chī jīng日间不作亏心事，半夜敲门不吃惊

rén shēng zì gǔ shéi wú sǐ ， liú qǔ dān xīn zhào hàn qīng人生自古谁无死，留取丹心照汗青

pò wū gēng zāo lián yè yǔ，lòu chuán yòu zāo dǎ tóu fēng破屋更遭连夜雨，漏船又遭打头风

shì fēi zhī wèi duō kāi kǒu ， fán nǎo jiē yīn qiáng chū tóu是非只为多开口，烦恼皆因强出头