tiān zuò niè ， yóu kě wéi天作孽，犹可违

qiè tài shā yǐ chāo jiāng hé挈泰山以超江河

bù zhī dōng fāng zhī jì bái不知东方之既白

shí wēi ān dé zhēn zhì cǐ时危安得真致此

shí hū shí hū bù zài lái时乎时乎不再来

cuì xiù yīn qín pěng yù zhōng翠袖殷勤捧玉钟

bá zhào zhì ， yì hàn zhì拔赵帜，易汉帜

chén zhōu cè pàn gàn fān guò沉舟侧畔干帆过

yī shí jī qǐ qiān céng làng一石激起千层浪

shuō shì shuō ， xiào shì xiào说是说，笑是笑

dà xián jí zhě xiǎo xián jué大弦急者小弦绝

yù bù zuó bù chéng qì玉不琢 不成器

jiān hé kuò ， féng zhū gě间何阔，逢诸葛

yáng chéng xià cài kùn yān rán阳城下蔡困嫣然

bā gōng cǎo mù fēng hè shēng八公草木风鹤声

tiān xià wú bù sàn yán xí天下无不散筵席

yī bù zuò èr bù xiū一不做 二不休

xiǎo bù rěn zé luàn dà móu小不忍则乱大谋

jiǔ féng zhī jǐ qiān zhōng shǎo酒逢知己千钟少

bù huàn rén zhī bù jǐ zhī不患人之不己知

shàng qióng bì luò xià huáng quán上穷碧落下黄泉

mó dāo bù wù kǎn chái gōng磨刀不误砍柴工

yǒu qíng rén zhōng chéng juàn shǔ有情人终成眷属

jú gāo tiān jí hòu dì跼高天 蹐厚地

shàng tiān bù fù kǔ xīn rén上天不负苦心人

zhú lán dǎ shuǐ yī chǎng kōng竹篮打水一场空

xié tiān zǐ yǐ zhēng sì fāng挟天子以征四方

wáng guó zhī yīn āi yǐ sī亡国之音哀以思

jìng jiǔ bù chī chī fá jiǔ敬酒不吃吃罚酒

yī qián bù luò xū kōng dì一钱不落虚空地

lǎo fū liáo fā shào nián kuáng老夫聊发少年狂

xīn guān shàng rèn sān bǎ huǒ新官上任三把火

hǎo mǎ bù chī huí tóu cǎo好马不吃回头草

fēng nián yù ， huāng nián gǔ丰年玉，荒年谷

sī mǎ yǒu yǔ sū xiǎo xiǎo司马槱与苏小小

yǒu bǎi hài ér wú yī lì有百害而无一利

bù dào wū jiāng xīn bù sǐ不到乌江心不死

fú róng rú miàn liǔ rú méi芙蓉如面柳如眉

gē jǐn táo huā shàn dǐ fēng歌尽桃花扇底风

zǎi xiàng xū yòng dú shū rén宰相须用读书人

qí rán ， qǐ qí rán hū其然，岂其然乎

mǐn yú shì，shèn yú yán敏于事，慎于言

bù chì ruò zì qí kǒu chū不啻若自其口出

qún tuō liù fú xiāng jiāng shuǐ裙拖六幅湘江水

dà xiàng kǒu lǐ bá shēng yá大象口里拔生牙

diū xià pá er nòng sào zhǒu丢下耙儿弄扫帚

yǎng tiān dà xiào chū mén qù仰天大笑出门去

jiāo lóng zhōng fēi chí zhōng wù蛟龙终非池中物

yáng qún lǐ tóu chū luò tuó羊群里头出骆驼

wēi sī rén ， shéi yǔ guī微斯人，谁与归