měi bù měi ， xiāng zhōng shuǐ ； qīn bù qīn ， gù xiāng rén美不美，乡中水；亲不亲，故乡人

chū shī wèi jié shēn xiān sǐ ， zhǎng shǐ yīng xióng lèi mǎn jīn出师未捷身先死，长使英雄泪满襟

shū dāng kuài yì dú yì jǐn ， kè yǒu kě rén qī bù lái书当快意读易尽，客有可人期不来

nìng jiào wǒ fù tiān xià rén，xiū jiào tiān xià rén fù wǒ宁教我负天下人，休教天下人负我

fēng dié fēn fēn guò qiáng qù ， què yí chūn sè zài lín jiā蜂蝶纷纷过墙去，却疑春色在邻家

fēn míng zhǐ yǔ píng chuān lù ， què bǎ zhōng yán dāng è yán分明指与平川路，却把忠言当恶言

liǎng ěr bù wén chuāng wài shì ， yī xīn zhuān dú shèng xián shū两耳不闻窗外事，一心专读圣贤书

yǒu yuán qiān lǐ lái xiāng huì，wú yuán duì miàn bù xiāng féng有缘千里来相会，无缘对面不相逢

jīn zhāo yǒu jiǔ jīn zhāo zuì ， míng rì chóu lái míng rì chóu今朝有酒今朝醉，明日愁来明日愁

pín jiàn zhī jiāo bù kě wàng，zāo kāng zhī qī bù xià táng贫贱之交不可忘，糟糠之妻不下堂

hǎo nán bù chī fēn jiā fàn ， hǎo nǚ bù chuān jià shí yī好男不吃分家饭，好女不穿嫁时衣

qiān yáng rù tú hù zhī jiā ， yí bù bù lái xún sǐ dì牵羊入屠户之家，一步步来寻死地

jiù shí wáng xiè táng qián yàn ， fēi rù xún cháng bǎi xìng jiā旧时王谢堂前燕，飞入寻常百姓家

yǎn qián yǒu jǐng dào bù dé ， cuī hào tí shī zài shàng tou眼前有景道不得，崔颢题诗在上头

zhèng qí yì bù móu qí lì ， míng qí dào bù jì qí gōng正其谊不谋其利，明其道不计其功

dǎn yù dà ér xīn yù xiǎo ， zhì yù yuán ér xíng yù fāng胆欲大而心欲小，智欲圆而行欲方

shān zhòng shuǐ fù yí wú lù ， liǔ àn huā míng yòu yī cūn山重水复疑无路，柳暗花明又一村

wú kě nài hé huā luò qù ， sì céng xiāng shí yàn guī lái无可奈何花落去，似曾相识燕归来

hé yòng bié xún fāng wài qù ， rén jiān yì zì yǒu dān qiū何用别寻方外去，人间亦自有丹丘

dì zǐ bù bì bù rú shī ， shī bù bì xián yú dì zǐ弟子不必不如师，师不必贤于弟子

hé qī lèi sǎ jiāng nán yǔ ， yòu wèi sī mín kū jiàn ér何期泪洒江南雨，又为斯民哭健儿

xuě mǎn shān zhōng gāo shì wò ， yuè míng lín xià měi rén lái雪满山中高士卧，月明林下美人来

jiǎo ruò tài yáng shēng zhāo xiá ， zhuó ruò fú qú chū lù bō皎若太阳升朝霞，灼若芙蕖出渌波

yún héng qín lǐng jiā hé zài ， xuě yōng lán guān mǎ bù qián云横秦岭家何在，雪拥蓝关马不前

yún cóng lóng ， fēng cóng hǔ ， shèng rén zuò ér wàn wù dǔ云从龙，风从虎，圣人作而万物睹

gǒu quán xìng mìng yǔ luàn shì ， bù qiú wén dá yú zhū hóu苟全性命与乱世，不求闻达于诸侯

luò huā yǒu yì suí liú shuǐ ， liú shuǐ wú qíng liàn luò huā落花有意随流水，流水无情恋落花

luò hóng bú shì wú qíng wù ， huà zuò chūn ní gèng hù huā落红不是无情物，化作春泥更护花

jiǔ tiān chāng hé kāi gōng diàn ， wàn guó yì guān bài miǎn liú九天阊阖开宫殿，万国衣冠拜冕旒

chūn cán dào sǐ sī fāng jìn ， là jù chéng huī lèi shǐ gàn春蚕到死丝方尽，蜡炬成灰泪始干

chūn sè nǎo rù mián bù dé ， yuè yí huā yǐng shàng lán gān春色恼入眠不得，月移花影上阑干

shì rú xuán qìng ， yě wú qīng cǎo ， hé shì ér bù kǒng室如悬磬，野无青草，何恃而不恐

liǎng qíng ruò shì jiǔ cháng shí ， yòu qǐ zài cháo zhāo mù mù两情若是久长时，又岂在朝朝暮暮

jìn rén ruò jiāng jiā zhū xī，tuì rén ruò jiāng zhuì zhū yuān进人若将加诸膝，退人若将坠诸渊

zì zì kàn lái jiē shì xuè ， shí nián xīn kǔ bù xún cháng字字看来皆是血，十年辛苦不寻常

shàng qióng bì là xià huáng quán ， liǎng chù máng máng jiē bú jiàn上穷碧落下黄泉，两处茫茫皆不见

bù shí lú shān zhēn miàn mù ， zhǐ yuán shēn zài cǐ shān zhōng不识庐山真面目，只缘身在此山中

tiān dì zhī dà dé yuē shēng ， shèng rén zhī dà bǎo yuē wèi天地之大德曰生，圣人之大宝曰位

xiāng féng jǐn dào xiū guān hǎo ， lín xià hé zēng jiàn yī rén相逢尽道休官好，林下何曾见一人

shī sān bǎi ， yī yán yǐ bì zhī ， yuē ： sī wú xié诗三百，一言以蔽之，曰：思无邪

quàn jūn bù yòng juān wán shí ， lù shàng xíng rén kǒu shì bēi劝君不用镌顽石，路上行人口似碑

xiá xiàng duǎn bīng xiāng jiē chù ， shā rén rú cǎo bù wén shēng狭巷短兵相接处，杀人如草不闻声

gè rén zì sǎo mén qián xuě，mò guǎn tā jiā wǎ shàng shāng各人自扫门前雪，莫管他家瓦上霜

yǒu shí shì qiú shì zhī yì ， wú huá zhòng qǔ chǒng zhī xīn有实事求是之意，无哗众取宠之心

zì shì táo huā tān jié zǐ ， cuò jiào rén hèn wǔ gēng fēng自是桃花贪结子，错教人恨五更风

bì mén bù guǎn chuāng qián yuè ， fēn fù méi huā zì zhǔ zhāng闭门不管窗前月，分付梅花自主张

fù guì zé rén zhēng guī zhī ， pín jiàn zé rén zhēng qù zhī富贵则人争归之，贫贱则人争去之

rì jiān bù zuò kuī xīn shì ， yè bàn qiāo mén xīn bù jīng日间不做亏心事，夜半敲门心不惊

rì jiān bù zuò kuī xīn shì ， bàn yè qiāo mén bù chī jīng日间不做亏心事，半夜敲门不吃惊

fēi dàn pō wú yǐ míng zhì ， fēi níng jìng wú yǐ zhì yuǎn非澹泊无以明志，非宁静无以致远