yī guó wèi yī rén xīng ， xiān xián wèi hòu yú fèi一国为一人兴，先贤为后愚废

tiān shí bù rú dì lì ， dì lì bù rú rén hé天时不如地利，地利不如人和

liáng qín zé mù ér qī ， xián chén zé zhǔ ér shì良禽择木而栖，贤臣择主而事

ěr wén bù rú mù dǔ ， mù dǔ bù rú shēn shòu耳闻不如目睹，目睹不如身受

yú zhě àn yú chéng shì ， zhì zhě jiàn yú wèi méng愚者闇于成事，智者见于未萌

shēng ér zhī zhī zhě shàng ， xué ér zhī zhī zhě cì生而知之者上，学而知之者次

jūn bù mì zé shī chén ， chén bù mì zé shī shēn君不密则失臣，臣不密则失身

guāng zǔ zōng zhī xuán líng ， zhèn dà hàn zhī tiān shēng光祖宗之玄灵，振大汉之天声

yǔ tiān dì xī bǐ shòu ， yǔ rì yuè xī qí guāng与天地兮比寿，与日月兮齐光

yùn chóu wéi wò zhī zhōng，jué shèng qiān lǐ zhī wài运筹帷幄之中，决胜千里之外

jiù hán mò rú chóng qiú ， zhǐ bàng mò rú zì xiū救寒莫如重裘，止谤莫如自修

qiān rén zhī nuò nuò ， bù ruò yī shì zhī è è千人之诺诺，不若一士之谔谔

jǐ yù lì ér lì rén ， jǐ yù dá ér dá rén己欲立而立人，己欲达而达人

liǎng yáo bù néng xiāng wàng，liǎng jié bù néng xiāng wáng两尧不能相王，两桀不能相亡

rú rù bào yú zhī sì，jiǔ wén bù zhī qí chòu如入鲍鱼之肆，久闻不知其臭

jí yǐ qí rén zhī dào，huán zhì qí rén zhī shēn即以其人之道，还治其人之身

cāng yíng jiàn xuě苍蝇见血他见钱就像～一样。

cǐ fēi jūn zi zhī yán ， qí dōng yě rén zhī yǔ此非君子之言，齐东野人之语

zhū bā jiè chī rén shēn guǒ，quán bù zhī zī wèi猪八戒吃人参果，全不知滋味

jīn wú yú rén yě ， tīng qí yán ér guān qí xíng今吾于人也，听其言而观其行

fén gāo yóu yǐ jì guǐ ， héng wù wù yǐ qióng nián焚膏油以继晷，恒兀兀以穷年

tiě dǎ fáng liáng mó xiù zhēn ， gōng dào zì rán chéng铁打房梁磨绣针，功到自然成

zhǐ xǔ zhōu guān fàng huǒ，bù xǔ bǎi xìng diǎn dēng只许州官放火，不许百姓点灯

rén yǒu bēi huān lí hé ， yuè yǒu yīn qíng yuán quē人有悲欢离合，月有阴晴圆缺

chòu fǔ huà wèi shén qí ， shén qí huà wèi chòu fǔ臭腐化为神奇，神奇化为臭腐

yǎng guān yǔ zhòu zhī dà ， fǔ chá pǐn lèi zhī shèng仰观宇宙之大，俯察品类之盛

fán rén bù kě mào xiàng ， hǎi shuǐ bù kě dǒu liáng凡人不可貌相，海水不可斗量

yòu yào mǎ ér pǎo ， yòu yào mǎ ér bù chī cǎo又要马儿跑，又要马儿不吃草

tiān yǒu bù cè fēng yún，rén yǒu zàn shí huò fú天有不测风云，人有暂时祸福

yī bù èr shí sì shǐ，bù zhī cóng hé shuō qǐ一部二十四史，不知从何说起

gǔ zhī xué zhě wèi jǐ ， jīn zhī xué zhě wéi rén古之学者为己，今之学者为人

sān nián wú gǎi yú fù zhī dào ， kě wèi xiào yǐ三年无改于父之道，可谓孝矣

xì fǎ rén rén huì biàn，gè yǒu qiǎo miào bù tóng戏法人人会变，各有巧妙不同

nán zi sān shí ér qǔ ， nǚ zǐ èr shí ér jià男子三十而娶，女子二十而嫁

yù wén wáng shī lǐ yuè，yù jié zhòu dòng gān gē遇文王施礼乐，遇桀纣动干戈

yù hán mò rú zhòng qiú ， zhǐ bàng mò ruò zì xiū御寒莫如重裘，止谤莫若自修

shì wèi zhī jǐ zhě sǐ ， nǚ wèi yuè jǐ zhě róng士为知己者死，女为悦己者容

tiān shì zì wǒ mín shì，tiān tīng zì wǒ mín tīng天视自我民视，天听自我民听

sū fèn rǎng yǐ chōng wéi ， wèi shēn jiāo qí bù fāng苏粪壤以充帏，谓申椒其不芳

qiān lǐ dā zhǎng péng ， méi yǒu bù sàn de yán xí千里搭长棚，没有不散的筵席

dà jiàng néng yǔ rén guī jǔ，bù néng shǐ rén qiǎo大匠能与人规矩，不能使人巧

yǐ shì xuán yá bǎi zhàng bīng ， yóu yǒu huā zhī qiào已是悬崖百丈冰，犹有花枝俏

tiān zhī suǒ zhù zhě shùn ， rén zhī suǒ zhù zhě xìn天之所助者顺，人之所助者信

fù mǔ jù cún ， xiōng dì wú gù ， yī lè yě父母俱存，兄弟无故，一乐也

rén kǔ bù zhī zú ， jì dé lǒng ， fù wàng shǔ人苦不知足，既得陇，复望蜀

zhǐ hán mò ruò zhòng qiú ， zhǐ bàng mò ruò zì xiū止寒莫若重裘，止谤莫若自修

zhì yú rén zhě shí rén ， zhì rén zhě shí yú rén治于人者食人，治人者食于人

xiào mà yóu tā xiào mà，hǎo guān wǒ zì wéi zhī笑骂由他笑骂，好官我自为之

niàn tiān dì zhī yōu yōu ， dú chuàng rán ér tì xià念天地之悠悠，独怆然而涕下

dà chén zhě ， yǐ dào shì jūn ， bù kě zé zhǐ大臣者，以道事君，不可则止